در بسیاری از کتاب‌ها یک نکته سفت و سخت وجود دارد. کال کردن در پری-فلاپ در پوکر که اصطلاحا به آن لیمپ کردن می‌گویند اشتباه است. در این آموزش به بررسی مثالی می‌پردازیم که می‌توانید در آن لیمپ کنید، این مقاله را از زبان اد میلر نویسنده پوکر بخوانید.
من فکر می‌کنم که بسیاری از افراد بیش از حد لیمپ می‌کنند. بزرگترین مشکل کال کردن در پری-فلاپ در پوکر این است که افراد «سعی دارند فلاپ را ببینند» تا بتوانند دست خوبی بسازند یا در نهایت روی فلاپ یا ترن فولد دهند. وقتی به این شکل لیمپ می‌کنید بازی شما اینگونه است.
کال کردن در پری-فلاپ در پوکر
شخصی لیمپ می‌کند. پس از شما با ♥۵♥K مبلغ ۵$ روی میز ۵$/۲$ (مشابه با میزهای ۲۵/۵۰ ایران) کال می‌کنید. نفر بعد ۲۵$ ریز می‌دهد. اولین بازیکن کال می‌کند، شما نیز کال می‌کنید. مبلغ ۸۲$ در پات جمع می‌شود.
فلاپ ♣۵♦۶♥J خورده است. اولین لیمپر چک می‌دهد، شما چک می‌دهید و ریزر پری-فلاپ ۴۵$ ریز می‌دهد. اولین بازیکن فولد می‌دهد و شما کال می‌کنید.
ترن ♦A می‌خورد، چک می‌دهید و پری-فلاپ ریزر ۹۰$ ریز می‌دهد. فولد می‌دهید.
در مجموع شما در این دست ۷۰$ باختید. شاید این باخت برای شما مشکلی نداشته باشد. اما مشکل اینجا است که در درازمدت باخت‌های هفتاد دلاری شما به مراتب بیشتر از بردهایتان خواهد بود و این کار سودرسان نیست. در مجموع باید سعی کنید که بردهای کوچک متناوب و بردهایی بزرگی برای غلبه بر این باخت‌ها داشته باشید.
در حقیقت بیشتر بازیکنان ۵$/۲$ کال کردن در پری-فلاپ در پوکر یا لیمپ را با چنین دست‌هایی انتخاب می‌کنند و به اندازه کافی برنده پات نمی‌شوند، اگر هم برنده شود مبلغ پات به اندازه‌ای نیست که باخت آن‌ها را جبران کند. در نتیجه هر بار که آن‌ها این نوع کال کردن را انتخاب می‌کنند به آرامی پول خود را از دست می‌دهند.
هدف از جمله «کال کردن در پوکر در پری-فلاپ اشتباه است» این است که چنین ضعف‌هایی را از بازی شما خارج کند. این کار را به عادت تبدیل و سعی کنید از شر آن خلاص شوید. بیشتر بازیکنان میزهای ۵$/۲$ با کنار گذاشتن کال کردن در پوکر در پری-فلاپ می‌توانند به راحتی به بازی خود ثبات بخشند.
اما در واقعیت قضیه کمی متفاوت است. اگر شما به طور کلی کال کردن در پری-فلاپ در پوکر را کنار بگذارید، فرصت‌هایی را از دست خواهید داد. همچنین اگر شما بعد از فلاپ بازی بسیار خوبی دارید، به کنار گذاشتن لیمپ در اغلب موارد فرصت‌های زیادی را از دست خواهید داد. در این قسمت شرایطی را بررسی خواهیم کرد که لیمپ کردن می‌تواند بسیار خوب به نظر برسد.
زمانی که اندازه استک نامناسب است
اولین حالتی که در آن کال کردن در پری-فلاپ در پوکر مناسب محسوب می‌شود زمانی است که استک بازیکنان شکل نامناسبی دارد. فرض کنید بازیکنان روی میز ۵$/۲$ استکی بین ۸۰$ تا ۱۵۰۰$ دارند. برخی بازیکنان بین ۲۵۰$-۱۵۰$ هستند. برخی دیگر بین ۱۰۰۰$-۵۰۰$ چیپ دارند.
بسیاری از دست‌ها وجود دارند که بازی با آن‌ها در برابر بازیکن بدی با ۸۰۰$ استک می‌تواند معقول باشد. بیایید ♥۵♥۸ را در نظر بگیریم. مشکل اینجاست که اگر بازیکنان شورت-استک وارد بازی شوند دست شما ارزش خود را از دست خواهد داد. چرا که ۸۵ دستی است که به خاطر ایمپلاید آدز می‌تواند پول زیادی از بازیکنان بد با استک بالا به دست آورد، اما اگر مجبور شوید که با آن در پری-فلاپ و روی فلاپ پول زیادی از دست بدهید، این دست اصلا مناسب به نظر نخواهد رسید.
فرض کنید که یک بازیکن بد با ۸۰۰$ در پوزیشن‌های میانی لیمپ می‌کند. شما روی کات-آف هستید و ♥۵♥۸ دارید. روی بلایندها یک بازیکن ۸۰$ و دیلر نیز ۲۲۰$ استک دارد.
در چنین شرایطی اگر ریز دهید و دیلر و بازیکن شورت-استک تصمیم بگیرند وارد بازی شوند، بیشتر ارزش دست شما از بین خواهد رفت. همچنین بازیکنی که ۸۰$ دارد ممکن است به شما آل-این بزند، یک دیلر شما را کال کند، در چنین حالتی مجبور می‌شوید با یک دست ضعیف و خارج از پوزیشن وارد بازی شوید.
در چنین شرایطی بهتر است کال کردن را انتخاب کنید و امیدوار باشید که بازیکنان دیگر فولد دهند یا نهایتا لیمپ کنند. اگر حریف با ۸۰$ آل-این زد به راحتی می‌توانید فولد دهید. اما اگر همه چیز خوب پیش رفت، می‌توانید فلاپ را در برابر یک بازیکن بد با ۸۰۰$ ببینید.
در چنین شرایطی اگر نکات مثبت کال کردن در پری-فلاپ در پوکر را در نظر بگیریم (بازی با داشتن پوزیشن در برابر یک بازیکن بد) این کار می‌تواند به اندازه ریز دادن خوب باشد، در غیر این صورت می‌تواند باعث متضرر شدن شما شود. درنتیجه در چنین شرایطی لیمپ کنید.
وقتی منتظر عکس‌العمل حریف هستید
حالت کلاسیک لیمپ کردن به این شکل است. «من می‌خواهم فلاپ را ببینم. اگر کارتم نخورد دستم را می‌ریزم. اما اگر خورد می‌توانم پات بزرگی ببرم.»
در بازی‌های امروز چنین برداشتی کاملا غلط است. بازیکنان خودشان را ریزهای سنگین را با دست‌های ضعیف روی ریور کال نخواهند کرد. در بسیاری از بازی‌ها به ندرت بازیکنی را پیدا می‌کنید که ۵۰$ یا ۱۰۰$ ریز دهند تا فلاش شما را ببینند.
لیمپ کردن در بازی‌هایی که بازیکنان روی ریور به شما پول نمی‌دهند کار معقولی نخواهد بود.
اما تمام بازی‌ها اینگونه نیستند. وقتی شما میزی را پیدا می‌کنید که بازیکنان روی ریور حرکات زیادی انجام می‌دهند، چنین کال کردن کلاسیکی می‌تواند معقول باشد. اینگونه بیشتر می‌توانید دست‌های قوی بسازید و درنتیجه پات‌های سنگینی خواهید برد، فقط باید سعی کنید با دست‌های متوسط و با حداقل هزینه فلاپ را ببینید.
نه تنها باید با دست‌های متوسطی که در بازی‌های تایت وارد بازی نمی‌شوید بازی کنید، بلکه حتی می‌توانید با دست‌هایی که در آن بازی‌ها ریز می‌دهید در چنین شرایطی لیمپ کنید. به طور مثال دستی مثل ♦۸♦۱۰ در یک بازی تایت می‌تواند برای بلوف زدن بسیار مناسب باشد و حتی روی پوزیشن دیلر با آن ریز دهید تا بتوانید بعد از فلاپ بلوف بزنید.
اما در یک بازی لوز که حرکات و عکس‌العمل‌های زیادی از بازیکنان شاهد هستید، ریز دادن با چنین دستی در پری-فلاپ اشتباه است و بهتر است که لیمپ را انتخاب کنید.
جمع‌بندی
دقت کنید که شاید این مقاله برای بسیاری از افراد که توانایی بازی درست بعد از فلاپ را ندارند مناسب نباشد. برای آن دسته افراد هرگز کال نکردن در پری-فلاپ یا لیمپ نکردن گزینه بهتری است و می‌تواند عادات بد را از بین ببرد. اگر فکر می‌کنید ممکن است در بازیتان مشکلی ایجاد شود از این قانون خارج نشوید و با ثبات بالا به بازی بپردازید.
اما اگر حس می‌کنید که می‌توانید به خوبی بازی را پس از کال کردن کنترل کنید و مشکلی برایتان پیش نمی‌آید، کال کردن در پری-فلاپ در پوکر را به بازی خود اضافه کنید از آن استفاده مثبت کنید. شما می‌توانید با دست‌های متوسط در برابر بازیکنان بد با استک بالا این کار را انجام دهید و پول زیادی از آن‌ها کسب کنید. همچنین می‌توانید هنگامی که فعالیت زیادی روی میز وجود دارد این کار را انجام دهید که و سعی کنید دست خوبی بسازید.
احتمالا نتایج خوبی خواهید گرفت، موفق باشید!
